Hey
Ik heb al in meerdere andere topics wat geschreven over penny's heupblessure, om het een beetje duidelijker te houden maak ik het nu even in dit topic af.
Even in het kort: Penny heeft een heupblessure gehad, de eerste keer rust had niets verbeterd, het ging plotseling weer fout (waarschijnlijk door van de bank af springen, dat mag ze nu niet meer). We zijn toen naar een kliniek geweest, daar is ze uitgebreid onderzocht en zijn foto's gemaakt. Ze had duidelijk pijn, maar de foto's zagen er niet slecht uit (de heupkommen vind ik wat ondiep in vergelijking met foto's van hele goede heupen, de dierenarts zei dat ook maar die vond het meevallen en Penny zou er geen last van hebben, ik ga er nog over vragen. De heupkop zelf is nog mooi rond en glad. Er is een klein beetje artrose vanwege haar leeftijd). Ze moest weer medicijnen en 2 weken strenge rust en daarna 2 weken langzaam wandelen opbouwen.
De twee weken zijn voorbij en het gaat weer heel goed. Penny is in huis weer druk, loopt gewoon normaal. Ze staat een klein beetje stijf op maar ze is al 10 dus dat is niet zo gek. Buiten loopt ze in draf ook helemaal prima, alles ziet er soepel uit, ze loopt niet mank of moeilijk. Er is alleen één iets wat ik erg vreemd vind, de manier waarop ze rent. Vandaag ging ik iets langer lopen (nog steeds heel kort) en mocht ze even los rennen zodat ik het kon filmen. Ik ga de komende tijd natuurlijk weer voorkomen dat Penny gaat rennen, ik deed het nu alleen om te filmen.
Dit is het filmpje:
https://www.youtube.com/watch?v=QXL0igiW2qM&feature=youtu.be
Als ik het in slowmotion afspeel (kan je bij de kwaliteit van het filmpje instellen) ziet het rennen er redelijk normaal uit. Alleen Penny huppelt soms, ze wisselt af met haar achterpoten. Het is moeilijk uit te leggen maar bij de ene galop sprong zet ze haar ene achterpoot eerst neer en bij de volgende galop sprong zet ze haar andere achterpoot eerst neer. Ook zwaait één haar achterpoten soms een beetje naar buiten, ik weet alleen niet of dit komt doordat haar poten wat krom zijn of dat dit komt door haar heupen.
Ze doet het huppelen eigenlijk haar hele leven al, maar het lijkt nu erger. Kan het zijn dat dit door minder sterke spieren komt? Zo veel rust is natuurlijk niet goed voor spieren.
Ik vraag me verder ook af wat jullie van haar manier van rennen (en het huppelen) vinden. Ik ga het sowieso allemaal bespreken bij de dierenkliniek over twee weken, dan krijgt Penny controle.
Penny loopt keurig in draf , wat nauw, maar ik ben grote zware honden gewend....ze heeft niet voor niets pijn en mank gelopen, als ze dan in galop gaat trekt ze de achterpoten op in een beetje als een konijn...pobeer haar in draf te houden tot je weer op controle moet.....aan de lijn dus...en alleen in draf laten lopen.
Dat aan de lijn houden ga ik zeker doen, dit was echt puur om het even te filmen zodat ik het hier kon plaatsen en uiteindelijk ook aan de dierenkliniek kon laten zien.
Ze doet dit haar hele leven al dus de blessure of pijn van de blessure is niet de oorzaak, nu doet ze het alleen wel vaker dan eerst.
Heb er niet veel kijk op maar vind dat ze prima loopt.
Ik zie wat je bedoelt. Binny doet dit ook erger, maar die heeft ook patella luxatie. Heeft Penny PL? want als ze dit al had kan het best dat door verminderde spieren, de luxatie erger zou zijn.
Het is nooit vastgesteld, maar het kan wel dat ze het heeft. Soms houd ze een pas haar achterpoot van de grond, maar dat is eigenlijk altijd bij overgang draf-galop en ik had ergens gelezen dat kleine honden dat vaker doen maar niet altijd PL hebben. In Penny's knieën zit volgens mij ook niet echt artrose als ik naar de röntgenfoto kijk, PL veroorzaakt dat wel en Penny is al 10.
Ik blijf bang dat er iets met haar heupen is, haar manier van rennen klopt daarbij. Maar ik vind het moeilijk, volgens de dierenkliniek (die ook officiele HD foto's kan maken) zijn ze wel goed en kan ze er pijnloos oud mee worden, maar ik blijf twijfelen. Ik heb ook nog niet echt een foto op internet gevonden die ik goed met haar heupen kan vergelijken, het is heel raar.
Ze huppelt al heel haar leven,is dus normaal of niet maar Penny heeft er dus geen last van. Het is haar loopje.
Gewoon doen wat geadviseerd werd en verder zou ik mij niet te druk maken.
Ik zou dolgelukkig zijn als Vigo zo zou kunnen lopen.
Ja, ze doet het al haar hele leven. Ik heb net wat filmpjes van een aantal jaar geleden bekenen en daar doet ze het ook, wel minder en zonder dat haar achterpoot soms zo naar buiten zwaait maar dat zal inderdaad met spieren te maken hebben en die gaan we na de controle weer zo goed mogelijk opbouwen.
Ik ga nu tot ze op controle is geweest ook niets geks met haar doen. Ik laat haar nu niet rennen (ik hou het niet tegen als ze een paar galopsprongen maakt, maar als ze langer of harder gaat rennen stop ik haar), ik doe geen drukke spelletjes of trucjes waarbij ze haar heupen gebruikt en ik laat haar niet bij andere honden.
Hopelijk mag ze na de controle weer alles doen, we gaan dan wel alsnog veel aanpassen ( bijvoorbeeld niet meer met andere honden los en niet meer op/van de bank springen) om een nieuwe blessure te voorkomen. Hopelijk blijft het dan goed gaan.
Ik ben gewoon heel erg bang dat er wat is, ik wil gewoon dat ze zo lang mogelijk zo gezond mogelijk blijft. Ik schaam me wel een beetje voor mijn bezorgdheid als ik dan over jou hond lees en over hoe het met hem gaat. Waarschijnlijk ben ik ook gewoon te bezorgd, maar ik vind het heel moeilijk om dat niet te zijn.
Nee Melissa je moet je niet schamen. Ik vind dat je het super doet.
Maar weet je soms gebeuren de dingen ondanks onze goede zorgen.
Ik denk wel eens had ik het maar geweten maar dan had Vigo veel minder hond kunnen zijn en ik heb volop nog kunnen genieten van zijn vrijheid en zijn blijdschap.
Met jouw goede zorgen komt het wel goed met je hondenkind. Geniet van haar,ze doet het goed en maak je niet te veel zorgen.
Je zorgt goed voor haar,meer kan je niet doen.
Penny heeft een geweldig baasje
Honden en paarden galopperen hetzelfde. Het wisselen van galop is een hele natuurlijke beweging. Kort gezegd zet een dier wat galoppeerd in een bocht dat binnen (voor)been ook als eerste neer. Veranderd het dier van richting (al is het maar heel iets of denkt ie alleen al dat hij ineens de andere kant op wil) dan zal hij dus overspringen naar een andere gallop.
In de paardensport noemen ze dit changement.
Ik kopieer even een andere reactie uit een ander topic, daar moest ik aan denken want in je filmpje zie ik Penny dat 'hinken' vooral doen als ze van draf naar rennen gaat: https://www.hondenpage.com/hondenforum/220170/jack-russell-loopt-soms-op-3-poten-.php
Kennelijk komt dit vaker voor bij kortpotige honden...?
Mocht de dierenarts niks raars vinden dan kan dit best. De orthopeed vertelde mij eens dat hij vaker kleine gespierde hondjes zag die tijdens het wandelen een aantal stappen zetten met één poot opgetild. Vooral waneer ze overgaan van draf naar rennen, en andersom. Alsof ze een paar hupsjes maken, zeg maar. Mijn hondje deed dit ook, vandaar dat ik naar de orthopeed was doorverwezen.
Uiteindelijk was er dus niets ergs aan de hand.
Later heeft mijn hondje na een ongeluk wél een PL gekregen en dat zag er duidelijk anders uit. Hij tilde toen ook vaak zijn pootje op als hij stil stond, en wilde niet meer zijn knie buigen bij het zitten. Maar ook toen voelde de dierenarts niets raars. We zijn toen tóch naar de orthopeed geweest omdat het voor mijn gevoel niet goed zat, en deze stelde een PL vast. Dus laat het bij twijfel nakijken door een specialist, want niet elke dierenarts is even bekwaam in het stellen van deze diagnose.
Ik zie wat je bedoelt op het filmpje. Mijn hond doet het ook, hetzij in mindere mate. Mijn hond heeft geen PL (door orthopeed vastgesteld), maar in de overgangen naar draf zie ik ook regelmatig een huppel. En in de overgang naar galop hetgeen wat Penny ook doet. Mijn hond staat voor een JR wat hoog op zijn poten en heeft een wat langere rug. Hierdoor loopt hij wel eens in telgang. Ik noem het de eco stand.
Super bedankt voor de reacties! Dit geeft me weer een beetje vertrouwen, ik ga het nu proberen los te laten. Als we op controle bij de dierenkliniek komen ga ik er wel over beginnen, maar tot die tijd probeer ik er niet meer over na te denken :)
@Monique: Bedankt voor je lieve reactie, ik geniet zeker van haar en ik ga ook proberen alle zorgen een beetje los te laten. Penny heeft, ondanks dat ik het probeer te verbergen, heel goed in de gaten dat ik me zorgen over haar maak en dat vind ze heel vervelend, ik ga ook voor haar mijn best doen niet minder bezorgd te zijn.
@Ciska: Bedankt voor de uitleg, ik wist niet dat het zo normaal was, eerder had ik het ook nooit gezien. Dan is het bij Penny waarschijnlijk ook gewoon normaal.
@Careana: Ik had dat bericht al gelezen, Penny doet het ook precies zo. De dierenarts heeft ook vanaf de eerste keer dat ze daar als pup kwam aan haar knieën gevoeld en die zei altijd dat ze perfect zijn. Op de foto was ook geen artrose in de knieën te zien waardoor PL eigenlijk niet kan.
@Marjolein: Dat klinkt precies als Penny. Penny heeft een lange rug en loopt ook wel eens in telgang, maar dat doet ze alleen als ze aan de lijn loopt en (voor haar gevoel) te weinig ruimte heeft om zelf haar tempo te bepalen. Ze maakt dan ook altijd een huppel als ze van telgang naar draf gaat.
Nog even een update over de blessure:
Ik heb vandaag iets van 2 kilometer met Penny gelopen. Ik wilde niet zo lang en Penny in het begin ook niet (ze wil naar het losloopgebied en als dat dan niet mag wilt ze helemaal niet meer lopen), maar later vond ze het zo fijn dat ze steeds verder wilde.
Uiteindelijk gingen we naar het hondenstandje omdat er geen andere honden waren. Ze hebben het daar helemaal veranderd waardoor het nu ideaal is om Penny te laten zwemmen. Omdat Penny wel steeds wilde en twijfelde heb ik haar gewoon in het water gezet omdat ze dan kon zwemnen. Ze wilde er heel snel weer uit, maar toen ze op de kant stond was ze helemaal blij. Ze was gewoon veranderd in een soort enthousiaste puppy, in speelhouding om mij heen springen, blaffen, grommen en happen. Ze wilde ook door het zand rennen maar dat mocht ze niet. De rest van de weg naar huis was ze ook helemaal blij.
Thuis probeerde ik haar af te drogen maar dat was moeilijk, ze was helemaal gek. Elke keer als ik haar met de handoek probeerde aan te raken ging ze heel speels grommen, happen en springen. Ik denk dat ze daarbij misschien wel weer een verkeerde stap had gezet, ze stopte namelijk heel plotseling met gek doen. Ze had daarna verder geen pijn, vond het zelfs fijn toen ik bij haar rug en heupen ging kroelen en loopt nog steeds prima.
Maar ik denk dat ik met dat soort dingen misschien voorzichtiger moet doen, ze mag best even gek doen maar niet te veel. Morgen gaan we ook weer korter lopen en rustiger doen.
Er zijn nu 3 weken om, 2 waren echt strenge rust, daarna 2 weken op bouwen. Ze loopt goed en staat ook goed op, ze is wel wat stijf maar dat zal wel normaal zijn door haar leeftijd. In huis is ze weer heel speels, komt meerdere keren per dag met haar knuffelbeest aan lopen. Volgende week controle, ik heb al een hele vragenlijst gemaakt aangezien ik nog steeds over veel twijfel.
Een fijne update Melissa maar ik zou Penny nog even niet in het water zetten gewoon omdat ze dan zo gek als een deur wordt.
Geleidelijk aan meer vrijheid geven doe je wel goed,het is wel een stuiterballetje die is wat moeilijker rustiger te houden.
Vertel je hier ook hoe het vlgd week gaat op controle?
Bedankt voor je reactie.
Zwemmen gaan we nu ook nog even niet vaker doen. Ik denk dat het ook beter is als ik wacht tot het wat warmer wordt. Ik had ook niet verwacht dat ze er zo druk van zou worden, ze wordt van zwemmen altijd druk maar nu was het extreem :)
Ik laat haar nu ook nog steeds aan de 5 meter lijn uit, dan heeft ze niet de ruimte om heel gek te doen maar wel om in haar eigen tempo te lopen en te snuffelen. Na de controle als alles goed is ga ik een langere lijn gebruiken en als dat goed gaat mag ze los. Het losloopgebied gaan we de komende tijd niet meer bezoeken, misschien weer in de zomer maar dan moet het echt heel goed met haar gaan. Anders is dat gewoon klaar, hoe jammer ik het ook vind. Ik moet er wel door heen als ik met Penny naar mijn opa en oma loop, maar dat doe ik niet zo vaak.
Ik ga zeker nog melden hoe de controle gaat. We krijgen dan ook uitgebreid bewegingsadvies.
Ik heb trouwens het idee dat ze nu minder stijf loopt dan de laatste tijd, kan het dat dat door de langere wandeling komt? Het is wel vaker gebeurt dat Penny na lang wandelen minder stijf leek. Als het zo is ben ik echt blij, dan zijn lange wandelingen goed voor haar.
Een hondje die eerst lijnrust had ,kan best stijfjes zijn als ze ineens meer mogen bewegen.
Maar wanneer de beweging constant hetzelfde is zal ook alles soepelder gaan.
Het is net zoals bij mensen die na lange tijd weer gaan sporten.
Bedankt voor de uitleg
Vandaag is de wandeling ook weer een stuk langer geworden dan eigenlijk de bedoeling was, maar ik denk dat het in dit geval niet erg was. Ze heeft alleen maar over een vlakke ondergrond gelopen (fietspad vooral) en constant in draf. Ze genoot er wel echt heel erg van. Nu ligt ze lekker te slapen.
Ik ga morgen wel op een plek lopen die ze minder leuk vind, dan wilt ze ook minder ver :)
Ze heeft door gisteren trouwens niet stijver gelopen, eigenlijk gaat het gewoon heel goed.
Fijn om te lezen Melissa dat het goed gaat
Even iets wat minder positiefs... Ik had net weer heel veel problemen met een loslopende hond in het aanlijngebied. Ik zag het niet op tijd en de riem sleepte een beetje over de grond. Hij rende uitdagend langs Penny en ging ook nog even stil staan. Penny werd helemaal gek (ze mag die hond niet), maakte rare sprongen en rende naar het einde van de riem. Ik heb geroepen dat ze die hond moesten aanlijnen vanwege haar blessure en werd meteen uitegelachen en belachelijk gemaakt.
Ik hoop echt dat Penny hier niets aan over heeft gehouden. Ik voel me nu heel erg slecht en ook schuldig omdat ik hem te laat zag. Ik heb al gemaild naar het beheer van het gebied, maar die doen niets. Ik ben nu gewoon echt boos en verdrietig.
Niet vervelend bedoeld hoor maar je maakt je wel heel veel zorgen als ik dit zo lees. Als ze soepeler loopt als je langere wandelingen doet gewoon lekkere lange wandelingen doen. Belaagd door een losloper en ze laat verder niets vreemds zien zal ze zich zelf ook geen pijn hebben gedaan.
Je moet je niet schuldig voelen omdat je de hond iets te laat hebt gezien. Aan het eind van de dag zijn we allemaal mensen ;)
Je hebt helemaal gelijk, ik ben ook overbezorgd en ik moet ook proberen dat minder te zijn, maar dat vind ik heel erg moeilijk. Ik wil dat ze zo goed mogelijk hersteld en dat ze vervolgens alles weer kan en omdat ik dat zo graag wil maak ik me na bijvoorbeeld dat gedoe met die loslopende hond weer zorgen.
Maar dat is niet de enige reden dat ik zo boos was, het is ook gewoon zo oneerlijk. Het is aanlijngebied, ik heb last van die hond en vraag of die aan de lijn kan, vervolgens word ik uitgelachen. Ik kan daar gewoon niet tegen. Volgende keer vraag ik het ook gewoon niet meer, ik krijg toch altijd deze reactie...
Penny heeft er inderdaad niets aan over gehouden, ze loopt normaal en kan springen en rennen. Al die paniek van gisteren dus helemaal voor niets :)
Stomme vraag misschien, maar heb je Penny al eens door een osteopaat laten nakijken?
Ik heb er zelf hele goede ervaringen mee. Harley liep af en aan mank op wisselend links en rechts voor. Dierenarts kon niets vinden. Bezoekje gebracht aan de osteopaat, bleek hij gewoon fikse blokkades in nek, schouder en rug te hebben. Deze heeft ze verholpen en het manken was over.
Naar, dat die mensen je uitlachen als je ze vraagt hun honden bij zich te pakken. Ik kom het ook vaak tegen en roep dan gewoon dat mijn hond bijt. Dan kan het ineens wel. Stom volk...
Nee, Penny is nog nooit bij een osteopaat geweest. Ik zou het wel willen om gewoon alles te laten controleren, maar Penny blijft van mijn ouders en die betalen ook alles voor haar. Ze willen wel naar een osteopaat, maar dan als er echt duidelijk iets mis is of als er geen verbetering is. Het gaat niet alleen om geld, het gaat ook om de stress die het bij Penny op levert. Penny is heel bang voor nieuwe plekken, dierenartsen en onderzoeken, daarom willen ze niet naar allemaal verschillende klinieken en en behandingen als het niet nodig is.
Ik heb wel besproken dat als het bij de controle nog steeds niet goed is dat we dan wel wat anders gaan zoeken. Er is een honden fysiotherapeut in ons dorp dus waarschijnlijk gaan we daar dan naar toe.
Ik vraag me alleen af wat precies het verschil is tussen fysiotherapie, osteopatie en orthopedie. Als de klachten blijven/terug komen, welke zou dan het beste passen? Bij die fysiotherapeut wordt er ook een bewegingsanalyse gemaakt en dat is dan weer handig met dat huppelen wat Penny doet.
Fysiotherapie: Kijkt naar de beweging van de spieren en de gewrichten. Toen ik een whiplash in mijn kuit had, hielp fysiotherapie niet; het euvel bleek in mijn heup te zitten, die was wat geanteld door een val en een manueel therapeut heeft dat toen goed gezet: probleem verholpen
Manuele therapie: Kijkt puur naar de botten en gewrichten of die juist op hun plek zitten. Door een bekken of ruggenwervel weer op zijn plaats te manoeuvreren, kun je van je pijnlijke knie of stijve schouder afkomen.
Osteopathie: Gaat net een stapje verder dan manuale therapie. Kijkt niet alleen naar de botten en of die op hun plek zitten, maar ook naar de spieren en organen die eraan vast zitten (bijvoorbeeld de lever en nieren zijn via de zenuwen aan de ruggenkolom bevestigd. Als je nekspieren verkrampen door stress, kunnen je nekwervels en schouders gaan vastzitten, krijg je knopen in je spieren en bijv. hoofdpijn of kun je niet meer diep ademhalen... Door de blokkades op te ruimen door vnl. massage, gaat alles weer soepel bewegen.
Orthopedie: kijkt ook naar bewegingsapparaat, maar meer vanuit een academische invalshoek. Een orthopeed zal je steunzolen aanbevelen ipv je doorverwijzen naar een manueel therapeut die je been langer kan maken door je heup goed te zetten (heb ik meegemaakt..)
Bedankt voor de uitleg, ik snap het nu. Ik denk dat osteopathie dan inderdaad het handigst is, maar hopelijk is het niet nodig. Ik wilde het er nog over hebben met mijn moeder maar die wil er nu ook nog niet over praten, die wil de controle afwachten.
Melissa straks is het weer mooi weer,kan Penny zwemmen,dat doet ze graag meen ik gelezen te hebben.
Een paar keer in de week laten zwemmen meer heeft ze nog niet nodig. Is goed voor iedere hond die van zwemmen houdt.
Als het mooi weer is gaan we dat zeker doen. Ik moet alleen nog even kijken waar we het gaan doen, het hondenstrandje is in de zomer vol met honden en Penny is daar dan totaal niet op haar gemak, het andere strandje wat ik vorig jaar gebruikte is verboden voor honden en ik wil niet dat mensen daar last van mij hebben. Maar ik kijk wel, misschien zijn beide strandjes leeg als ik er rond 8 uur 's ochtends ben.
Ik zat dan eerst te denken aan elke ochtend, maar als 3 of 4 keer per week al genoeg is doe ik dat gewoon.
Het gaat trouwens nog steeds heel goed. Vanochtend zat er een duif in de tuin. Voordat mijn moeder en ik haar tegen konden houden sprong ze van haar kussen, stormde ze het hele huis door en sprong tegen het raam, zo stijf is ze dus eigenlijk niet.
Het valt me ook op dat haar achterpoten weer wat steviger worden, door de rust waren ze erg 'plat' geworden, de spieren waren niet meer zichtbaar zoals vroeger. Nu worden ze door langere wandelingen weer zichtbaar
Vandaag een top wandeling gehad. Het was langer en een stuk intensiever dan de andere wandelingen. Ik heb de 8 meter lijn gebruikt in plaats van 5 meter. De heen weg heeft ze over een best ongelijk grond veel gerent en gesprongen achter muizen aan. Op de terug weg gingen we door het bos omdat ze daar gewoon rustig gaat lopen. Aan het einde pakte ze nog een stok en ging daar mee rennen en gek doen. Ze was dus tot het einde lekker druk en enthousiast. Ze loopt nu nog steeds prima.
Er is alleen iets anders waar ik erg van ben geschrokken. Het heeft gelukkig niets met haar heupen en blessure te maken, het is waarschijnlijk ouderdom. Ik zag laatst dat haar ogen bij bepaald licht wat wazig en blauwig zijn. Ik was er van overtuigt dat ze gewoon nog alles zag, maar ik heb wat testjes gedaan en in het donker is ze waarschijnlijk blind. Als ik een wit stukje brood voor haar neus laat vallen reageert ze pas als het op de grond ligt. Als ik vervolgens vraag of ze mijn hand met haar neus wil aanraken weet ze niet waar mijn hand is. Ze probeert het maar ziet het gewoon niet en loopt er langs of raakt mijn benen aan.
Ik ben er echt van geschrokken, ik heb nooit gemerkt dat haar zicht zo is verslechterd. Overdag lijkt alles prima.
De controle is woensdag, ik ga dan heel veel vragen stellen en ook over haar ogen beginnen. Misschien kunnen zij wat duidelijker aangeven hoeveel Penny nog ziet...
Staar kan ook plotseling optreden bij suikerziekte... laat haar daar ook even op controleren?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?